Nareszcie młodsza część widowni doczekała się jakiejś porządnej produkcji, po Shreku i innych komputerowo stworzonych filmach bazujących na nim nadszedł czas na trio wiewiórek. Szczerym współczuciem darze wszystkie dzieci, którym przyszło dorastać w XXI wieku. Dlaczego? Ponieważ większość produkowanych ostatnimi czasy filmów im adresowanych, w rzeczywistości nie spełnia swojej roli, są one zbyt skomplikowane, a humor jest zazwyczaj ukryty, przynajmniej dla młodszej części widzów, gdzie się podziały czasy "Króla lwa", "Pocahontas"(nie wiem czy tak to się pisze:)) i innych tego typu animacji? Na szczęście "Alvin i wiewiórki" to tytuł adresowany w sam raz dla najmłodszych, prosty humor, zabawne i potulne istoty, brak agresji i ciekawe zakończenie, sprawiają że dzieci z pewnością długo wspominać będą chwile spędzone w kinie z rodzicami. Ponadto film wydawać się może ciekawy nawet dla starszej części widowni, chociaż tu pojawia się wiele zastrzeżeń, począwszy od prymitywnego i łatwego dowcipu, aż po przewidywalne zakończenie. Jednak nie można wymagać od reżysera aby swym dziełem zadowolił każdą grupę wiekową, więc ogólnie mówiąc produkcja ta dla mnie zasługuje na ocenę dobrą.

P.S
Oczywiście nie obyło się bez czysto amerykańskiej sceny, która w normalnym filmie winna być ostro skrytykowana, a mianowicie momentu, gdy ubogi David, któremu odmówiono wydania piosenki wraca do domu i wyrzuca cały sprzęt do ogródka, zamiast np. go sprzedać. Poza tym czy ktoś mi może wytłumaczyć jakim cudem sprzęt muzyczny, który leżał na trawie podczas ulewy zadziałał gdy Dave przyniósł go do domu po mimo to że był w pełni elektryczny?